Rakunlar, Procyonidae familyasında yer alan, üç türden oluşan ve çoğunlukla geceleri aktif olan vahşi memeli canlılardır. Genellikle bir rakun türü bilinir. Yengeç yiyen ve bayağı olarak bilinen diğer iki tür tropiklere özgü olduğu için az bilinir.
Genetik çalışmalar, rakunların en yakın akrabalarının Bassariscus cinsine ait halka kuyruklu kediler ve cacomistleler olduğunu göstermiştir ve araştırmalar rakunların bu türlerden yaklaşık 10 milyon yıl önce ayrıldıklarını ortaya koymuştur.
Rakunların Özellikleri
Genellikle akıllı ve yaramaz olmalarıyla tanınan rakunlar, esnek zekâları ve becerileri sayesinde geniş bir yelpazede hayatta kalabilirler. Hafızaları da oldukça gelişmiştir, öğrendikleri bir bilgiyi uzun süre hatırlayabilirler.
Gündüz saatlerini dinlenerek geçiren bu canlılar gece olduğunda yiyecek bulmak için hareket geçer. Çoğunlukla Kanada’nın Toronto bölgesinde görülürler.
Sosyal yaşantıları yazın farklı, kışın farklıdır. Birbirleri arasındaki iletişim sistemlerinin gelişmiş olduğu kabul edilebilir. 50’den farklı sesle birbirleri arasında iletişim kurarlar.
Aile bilinci olmayan bu yavrularına karşı hiçbir zaman sorumluluk kabul etmezler. Kış aylarında çiftleşir ve hemen bekar yaşamlarına geri dönerler.
Fiziksel Özellikleri
Rakunların arka ayakları, insanlar ve ayıların ayaklarına benzer şekilde yere basarlar. Bazı türlerde farklılık olmakla birlikte, rakunlar kuyrukları dahil 20 ila 40 inç (51 ila 102 cm) arasında değişen bir uzunluğa sahiptir ve 10 ile 35 pound (4.5 ile 15.9 kg) arasında ağırlığa sahiptir. Bir rakunun kuyruğu, 8 ila 16 inç (20 ila 41 cm) arasında değişebilir. Erkek rakunlar genellikle dişilerden daha büyüktür.
Ağırlıklı olarak etçil beslenmeyi tercih etseler de hepçil canlılardır. Çoğunlukla sürüngenlerle beslenirler fakat meyve ve yemişlere de hayır diyemezler.
Rakunlar vahşi doğada 16 yıla kadar yaşayabilirler, ancak çoğu ikinci yıllarını tamamlayamaz. Genellikle avlanma, tuzaklama, araç çarpmaları ve beslenme eksikliği gibi nedenlerle ölürler.
Rakun Tehlikeli mi?
Rakunlar tehlikeli olarak kabul edilirler. Ne yapacakları önceden kestirilemeyen bu canlılar “kuduz” gibi birçok hastalığı insanlara bulaştırabilirler.
Kent ortamlarına kolayca adapte olurlar, çöp kutularını ve diğer yiyecek kaynaklarını karıştırarak beslenirler. Nazik canlılar olarak kabul edilebilseler de kendilerini tehdit atında hissettiklerinde tehlikeli olabilirler. Fazla yaklaşılması durumunda saldırgan özellikler gösterebilirler.
Ayrıca rakunların özellikle dışkıları insanlar için son derece tehlikelidir. Dolayısıyla bu canlıların yaşadığı alanlarda dikkatli olmak gerekir.
